توسعه ناشی از گردشگری زمانی امکان پذیر است که آورده های اقتصادی از سوی گردشگران برای جامعه محلی فراهم شده و آن ها مایل به پرداخت حق الزحمه خدمات گردشگری در روستاها باشند. هدف از این پژوهش تحلیل و بررسی میزان تمایل گردشگران به پرداخت دستمزد خدمات گردشگری در روستاهای بخش چکیده کامل
توسعه ناشی از گردشگری زمانی امکان پذیر است که آورده های اقتصادی از سوی گردشگران برای جامعه محلی فراهم شده و آن ها مایل به پرداخت حق الزحمه خدمات گردشگری در روستاها باشند. هدف از این پژوهش تحلیل و بررسی میزان تمایل گردشگران به پرداخت دستمزد خدمات گردشگری در روستاهای بخش شاندیز، شهرستان بینالود است. بر این اساس روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است و میزان تمایل به پرداخت با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط و مدل لاجیت محاسبه شده است. همچنین برای شناخت فضایی تفاوت تمایل گردشگران به پرداخت هزینه ها، از مدل وایکور استفاده شده است. تعداد روستاهای نمونه برابر با 11 روستای گردشگری، در مقطع زمانی سال 1397 انجام شده و نمونه ها با توجه به فرمول کوکران و با خطای 1/0 معادل 96 گردشگر تعیین گردید. نتایج نشان می دهد هر گردشگر به طور متوسط تمایل دارد مبلغی معادل 776540 ریال در روستا هزینه نماید. همچنین با توجه به مجموع میزان تمایل گردشگران به پرداخت هزینه ها در یک شبانه روز، بیشترین تمایل به پرداخت در زمینه استفاده از امکانات تجاری، پذیرایی و تفریحی، و در مرتبه بعد بیشترین تمایل به پرداخت در بخش امکانات اقامتی است. همچنین بر اساس مدل وایکور، گردشگران تمایل دارند در روستای ویرانی هزینه های بیشتری پرداخت نمایند که دلیل آن وجود امکانات و خدمات بیشتر این روستا در زمینه پذیرایی و رستوران است.
پرونده مقاله
با توجه به ضرورتي كه در اجراي طرح هاي توسعه گردشگري در مناطق تفرج گاهي مختلف وجود دارد، ارزیابی منافع حاصل از آن ها ضروري است. در اين تحقيق براي ارزش گذاري اقتصادي منطقه توریستی موگرمون شهرستان لنده، از روش های ارزش گذاری مشروط و هزینه سفر فردی استفاده شده است. برای این چکیده کامل
با توجه به ضرورتي كه در اجراي طرح هاي توسعه گردشگري در مناطق تفرج گاهي مختلف وجود دارد، ارزیابی منافع حاصل از آن ها ضروري است. در اين تحقيق براي ارزش گذاري اقتصادي منطقه توریستی موگرمون شهرستان لنده، از روش های ارزش گذاری مشروط و هزینه سفر فردی استفاده شده است. برای این منظور، تعداد 400 پرسش نامه در تابستان و پاییز 1398 در منطقه توریستی موگرمون توسط بازدیدکنندگان تکمیل گردید، نتایج روش ارزش گذاری مشروط نشان داد که میانگین تمایل به پرداخت هر فرد برای بازدید از این مکان 6752 ریال و ارزش تفریحی براي هر خانواده معادل 44/288.445 ريال در سال بوده است. نتایج روش هزینۀ سفر فردی نیز نشان داد که ارزش تفریحی این مکان 1.328.670.000 ریال برآورد شده است. مقایسه این دو روش نشان می دهد ارزش تفریحی این مکان در روش هزینه سفر فردی بیشتر برآورد شده است.
پرونده مقاله